UNDERCOVER NAAR DE
WONDERDOKTER
JOEL DE CEULAER (Jdec)
IN DE STANDAARD > 14 – 15 – 16 – 18 MAART 2013
1.
Jdec heeft zijn ‘onderzoek’
undercover uitgevoerd. Het is zo dat Jdec onder een pseudoniem, met een scan
van ‘zijn’ hersentumor maar in feite die van een ander (hem bezorgd door een
bevriend oncoloog – kán dat zomaar?) en met een hoop valse en dus misleidende
informatie over hemzelf, ‘hulp’ is gaan zoeken. Zo heb ik trouwens zelf ook een
mail gekregen, waarin de man hengelt naar adressen van dokters die zouden
werken in de lijn van de NGG, onder het andermaal fictieve voorwendsel dat zijn
vrouw borstkanker had.
Vermits het gaat om de
theorie van Dr. Hamer zou je denken dat de artikels zich toeleggen op de inhoud van diens bevindingen.
Maar nee, tot mijn grote verbazing is er m.b.t. de NGG van meet af aan sprake
van een sektarische praktijk. En vervolgens krijgen we het relaas van een pak
undercover-consulten. Bepaald niet fraai. Ik weet echt niet wat ik hiervan moet
geloven. Tegelijk besef ik hoe makkelijk je wat dan ook belachelijk kan maken of
ronduit fout voorstellen door het uit zijn context te rukken (daarin
verschillen krant en ‘boekskes’ weinig). Van de 2 dokters waarover hier sprake
kan ik alvast zeggen dat ik hen ken als mensen die vanuit een grote integriteit
begaan zijn met patiënten en met mensen die zoekend zijn om zelf
verantwoordelijkheid te dragen voor hun gezondheid.
2.
Het werk van Dr. Hamer
(en de verdere ontwikkeling daarvan door diverse mensen o.a. Dr. Claude Sabbah)
verengen tot : ‘kanker wordt veroorzaakt
door een emotioneel conflict, daar moet je niets aan doen, de kanker verdwijnt
vanzelf’ – getuigt van een verregaand simplisme dat weinig of niets meer met de
werkelijke inhoud te maken heeft. Dr. Hamer is dan misschien iemand die de
controverse zelf uitlokt (zoals wel meer mensen doen die door hun ontdekking
helemaal alleen tegen de heersende
stroom moeten ingaan), maar hier wordt duidelijk het kind met het badwater weg
gegooid.
Tussen eind 2005 en
eind 2007 volgde ik intensief lezingen en workshops bij Dr. Eduard Van den Bogaert (alles samen voor ruim 100
uren). Ik las intussen ook over de materie (o.a. boeken van Dr. Robert Guinée,
Jean-Jaques Crèvecoeur, Roger Fiametti en Christian Flèche) en ben tot op heden
nog steeds bezig met een verder doorgronden daarvan. Ik weet intussen dat het
een complexe materie is en het is zeker een verdienste van Dr. EvdB om de vele
verbanden die inzicht kunnen geven in het waarom van ziekte, bloot te leggen.
In al die jaren heb ik
nooit enige uitspraak gehoord waarbij de reguliere geneeskunde aan de kant werd
geschoven als waardeloos. Waaraan de benadering van Dr. Hamer het etiket sektarisch’
verdient, is me helemaal een raadsel. Ze kan daarentegen een enorme aanvulling
en verrijking betekenen, onder meer bij de ziekte kanker die – laten we eerlijk
zijn – binnen de reguliere geneeskunde eveneens vele doden telt.
3
Er is duidelijk een
link tussen Jdec en SCEPP. Ik ken de beweging SCEPP (een sekte? grapje) van de
rabiate wijze waarmee ze via de media de homeopathie wil onderuit halen,
telkens wanneer zich daar een gelegenheid toe aandient. Daarin treedt hetzelfde
simplisme naar voren: ‘hoe kan homeopathie helpen als het gaat om een stof(je)
in water dat ontelbare keren verdund wordt?’. Tja, hoe stom kunnen mensen zijn.
Ik ben zelf al zowat 30 jaar gebruiker van de unitaire homeopathie. Je hoeft er
niet in te geloven. Toen ik destijds als volleerd scepticus - want geen dokter
had me al kunnen helpen met de helse hoofdpijn - de eerste keer een homeopathisch
middel kreeg, ben ik zo ziek geworden als nooit tevoren en als nooit meer
nadien (of toch wel, nog enkele keren in een soortgelijke situatie). Later
bleek het middel voor mij op dat moment wel het juiste, maar… in een voor mij
veel te hoge verdunning (!). Gebakken lucht? Er ging een wereld open. Maar het
blijft me verbazen hoe potdicht de wereld van SKEPP op dit vlak nu al jaren zit.
4.
Het is pijnlijk om
zien hoe iemand, omdát hij journalist is, meteen het platform van de
geloofwaardigheid krijgt. In de uitzending van Reyers Laat (13/03/2013) neemt
Lieven van Gils onmiddellijk voor waar aan wat Jdec in hooguit een paar zinnen
te zeggen heeft. En in een mum van tijd klinkt het dat ‘algemeen wordt
aangenomen dat de praktijk van de NGG zeer gevaarlijk is’.
Hoe komt het dat de
weerstand tegen alles wat ‘anders’ is dan het gangbare geloof (jawel!), zo
bijzonder groot is? Hoe komt het dat mensen ineens volkomen kritiekloos worden
wanneer het gaat om de zogenaamde bescherming van hen die kanker hebben? Hoe
komt het dat zoveel mensen – en steeds meer – een beroep doen op
niet-conventionele praktijken?
5.
Nog even en het
scenario van de heksenvervolgingen uit de 16de-17de eeuw
herhaalt zich. Een belangrijk instrument daarbij was de Malleus Maleficarum,
een kerkelijk geschrift dat bepaalde waar de demon zich thuis hield: bij mannen
en in veel grotere mate vrouwen die
beschikten over een kennis van kruiden en van geneeswijzen die getuigden van
een diepere samenhang tussen al het levende. De angst voor wat niet
onmiddellijk meetbaar, bewijsbaar en neer te leggen in grafieken, is blijkbaar
nog altijd heel groot. Hét argument om de complementaire gezondheidzorg te
bekampen is: de vele slachtoffers die ze al gemaakt heeft. Hoezo?? Natuurlijk
bestaan er gevaarlijke praktijken - zowel in de complementaire als in de
reguliere gezondheidszorg! En natuurlijk dient daar tegen opgetreden. Maar wat
hiér gebeurt verraadt blindheid voor wat tot de gevestigde instituties behoort en
emotionele afwijzing van al wat ‘anders’ is: de twee ingrediënten die aan de
basis lagen van de heksenverbrandingen. En we kunnen ons afvragen: wiens belang
dient dit? Meer en meer leren mensen zelf verantwoordelijkheid op te nemen voor
eigen leven en welzijn. Dat houdt in dat mensen vrij zijn om de voor hen meest
adequate weg naar herstel te volgen. Mág dat even?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten