Homeopathie bewezen? Niets nieuws onder de zon...

15 jaar durende studie in Parijs bewijst de werking van homeopathie 

1849-1864

Met dank aan Journal of the Royal Society of Medicine: Comparative evaluation of homeopathy and allopathy within the Parisian hospital system, 1849-1851, door Michael Dean, Department of Health Sciences, University of York, Journal of the Royal Society of Medicine 2010;103:34-36, © 2010 Royal Society of Medicine.

Gedurende een periode van 15 jaar en met vele duizenden patiënten, voerde Jean Paul Tessier een open 'trial' uit om homeopathie te vergelijken met allopathie in het Sainte Marguerite hospitaal, het Beaujon hospitaal en het Enfants Malades hospitaal; dit was zo positief in het voordeel van homeopathie dat het zeer snel zijn verspreiding vond door heel Europa.

Op verzoek van zijn mentor François Magendie voerde Jean Paul Tessier zijn klinisch onderzoek naar homeopathie uit in het Sainte Marguerite hospitaal en het Beaujon hospitaal in Parijs, waar hij succesvol cholera en longontsteking behandelde.

Initiëel liep het onderzoek over een periode van 3 jaar, van 1849-1851.  Jean Paul Tessier richtte 2 homeopathische afdelingen op (100 bedden) en 2 allopathische afdelingen (99 bedden), waarbij 1 op 5 patiënten individueel werd toegewezen door zowel allopathische en homeopathische artsen, de meerderheid werd ad random toegewezen aan het eerst vrijgekomen bed ongeacht welke afdeling.

Er werden 8000 patiënten bestudeerd gedurende deze eerste 3 jaar en de intiële bevinding was dat er een grotere doorstroming, een lager sterftecijfer en een aanzienlijk lager kostenplaatje was per patiënt in de homeopathische afdeling.  Inderdaad, de kosten in de homeopathische afdeling bedroegen slechts 1% van deze in de allopathische afdeling.

Jean Paul Tessier geraakte zo overtuigd van de efficiëntie van homeopathie gedurende deze studies dat hij zich 'bekeerde' tot de homeopathie.

De studies waren initiëel  gepland voor een periode van 6 maand doch Jean Paul Tessier zette ze uiteindelijk verder gedurende 3 jaar.

Jean Paul Tessier koos er oorspronkelijk voor om cholera en longontsteking te bestuderen, ziekten met een duidelijke diagnose en prognose; hij vroeg 2 allopathische artsen om alle observaties te doen en de rapporten te schrijven om te vermijden dat hij zijn eigen behandelingen positief zou beïnvloeden.  De resultaten van de eerste 3 jaar waren zo intrigerend en de resultaten zo in het voordeel van de homeopathie, dat Jean Paul Tessier een veel grotere studie opzette om homeopathie met allopathie te vergelijken, ditmaal niet beperkt tot vooraf bepaalde ziekten maar alle patiënten te betrekken die in het Sainte Marguerite hospitaal werden opgenomen.

Gelijklopend begon een gelijkaardige studie in Sint Petersburg, zonder twijfel beïnvloed door het onderzoek van Jean Paul Tessier in Parijs; de resultaten hiervan werden gepubliceerd in 1852.

Geprikkeld door de publicatie van de onderzoeksresultaten van Jean Paul Tessier, kwam John Ozanne van zijn geboorteplaats Guernsey naar Parijs om de studies te bekijken.  Hij verspreidde zijn observaties verder over Groot Brittannië en uiteindelijk over Amerika.

Ondanks verontwaardigde tegenstand van het klassiek medisch establishment verleende het hospitaalbestuur (zonder twijfel beïnvloed door de enorme kostenbesparingen) de toelating aan Jean Paul Tessier om zijn onderzoek verder te zetten.

Uiteindelijk duurde het onderzoek van Jean Paul Tessier 15 jaar, in drie hospitalen; de resultaten waren duidelijk in het voordeel van de homeopathie.  Verwoede oppositie vanuit allopathische hoek startte onmiddellijk een nationaal onderzoek op om de cijfers te bekomen van het aantal patiënten dat genezen was van longontsteking, enkel door verpleegkundige zorgen; Pierre Jousset, student van Jean Paul Tessier, onthulde een sterftecijfer van 3 van de 41 homeopathisch behandelde patiënten, terwijl bij de onbehandelde of allopathisch behandelde 30% overleden.

Jean Paul Tessiers verplichting tot onbevooroordeeld, empirisch onderzoek, 'ongehinderd' door zowel 'homeopathisch of allopathisch dogma' heeft zeker de standaard gezet voor medisch wetenschappelijk onderzoek en is vergelijkbaar met de onderzoeken die tussen 1828 en 1829 in Napels werden uitgevoerd door Cosmo Maria De Horatiis die klinische studies ivm homeopathie uitvoerde in het Military Hospital of the Trinity.

Toen Cosmo Maria De Horatiis de resultaten van zijn onderzoeken publiceerde, veroorzaakte dit grote opschudding in Napels en veel klassieke artsen bekeerden zich onmiddellijk tot de homeopathie, onder hen Comte Sebastien Gaeten Salvador Maxime Des Guidi die later de eerste homeopaat in Frankrijk werd.  Ondanks het verbazingwekkende gedrag van de allopathen (die patiënten tijdens de studie probeerden te vergiftigen met vergiftigde vijgen) behaalde homeopathie uiteindelijk een triomf in Naples, in Frankrijk en in heel Europa.

De resultaten van deze klinische studies in Parijs waren duidelijk in het voordeel van de homeopathie, het sterftecijfer daalde met homeopathie dramatisch van 33% tot 7,6%. 

Een afgunstige reactie van de allopathische gemeenschap was te verwachten en in 1856 stemde de Societé Anatomique unaniem dat Jean Paul Tessier uit hun rangen moest verwijderd worden; wat later werd hij ook genegeerd voor promotie als hoofd van het Hotel Dieu ondanks zijn onbetwistbare anciënniteit.  Jean Paul Tessier werd onmiddellijk belasterd door zijn allopathishe collega's, die hem weerhielden van verdere promoties en progressie in het door hem gekozen beroep.  Vreselijk genoeg, werden ook zijn assistenten de toetreding ontzegd tot de Allopathic Medical Faculty en geen enkel allopathisch medisch tijdschrift wilde de resultaten ten voordele van de homeopathie publiceren.

De venijnige aanvallen van de allopathen tgv de publicaties van de succesvolle homeopathische studies waren zo gruwelijk dat zelfs Paus Pius IX de verdediging van Jean Paul Tessier op zich nam.  In 1852, ontzet door het 'regerende materialisme in de geneeskunde' en door het verborgen dogma achter een  'mistige en barbaarse woordkeuze' die een 'uiterst destructieve doctrine' verbergt, verleende Paus Pius IX het ereteken van de Orde van St Gregory de Grote aan Jean Paul Tessier voor zijn inzet.