Over mij

Mijn foto
Een goedgevulde boekenkast, de geur van oude boeken... uitnodigend, vol met - mogelijks interessante - wetenswaardigheden. Mijn interesses gaan vooral naar natuurgeneeskunde, meer bepaald homeopathie, craniosacraal therapie en voetreflexologie maar ook naar fotografie, computer en alles wat er in en om een mens heen plaatsvindt.

maandag 24 juni 2013

Gezondheid: onze belangrijkste levensverzekering.



We weten allemaal dat onze gezondheid goud waard is en dat we ze niet met geld kunnen kopen.  Het komt er dus op aan ze zo goed mogelijk te bewaren, te ondersteunen of terug te winnen.   Toch blijkt dat niet iedereen zich daar terdege van bewust is of er toch op zijn minst slordig mee omspringt.
In deze moderne tijden waarin alle informatie ad hoc ter beschikking staat en we voor alles en nog wat het internet raadplegen en allerlei forums nalezen, blijkt dat we meer willen weten over de nieuwe smartphone of laptop die we willen kopen dan over onze gezondheid en hoe we daar zelf voor een belangrijk deel de hand in hebben.

Wanneer we ziek zijn gaan we naar de dokter; hij schrijft ons medicatie voor die we meestal, zonder verder bij na te denken,  nemen.  We kijken niet op het internet, we raadplegen geen forums, we zijn goedgelovig.

Goedgelovig?  Hoezo?

We gaan er van uit dat geneesmiddelen ons ook daadwerkelijk zullen genezen; is dit ook wel zo?
De overgrote meerderheid van klassieke medicijnen komt  niet verder dan het onderdrukken van de symptomen van je ziekte.  Bij te veel maagzuur krijg je een maagzuurremmer, bij hoofdpijn een pijnstiller, bij ontstekingen een ontstekingsremmer.   Ze gaan dus je symptoom behandelen, niet je aandoening; hoe komt het dat je te veel maagzuur produceert, waarom krijg je hoofdpijn of een ontsteking?

Het is toch de logica zelf dat deze zienswijze niet klopt.  Als ik bij regen een paraplu krijg, word ik inderdaad niet meer nat maar het betekent niet dat het gestopt is met regenen...

Men onderdrukt dus het symptoom. 
De vele natuurdocumentaires die er op de televisie te zien zijn hebben al zo vaak getoond dat de natuur zich niet laat onderdrukken.   Telkens weer als de mens denkt de natuur naar zijn hand te hebben gezet blijkt dat deze in alle heftigheid wraak neemt.  De natuur herstelt zijn eigen evenwicht, wat daar ook voor nodig is.

Zo ook in onze microcosmos, ons lichaam.  Als je ergens iets onderdrukt zoekt het lichaam op termijn een andere uitweg, een andere manier om onze aandoening naar buiten te brengen.

Wat doen we dan wanneer we ziek worden? 
Als we symptoom onderdrukkende medicatie krijgen voorgeschreven (lees: klassieke medicatie) kunnen we informeren of er alternatieven mogelijk zijn.  Uiteraard moet je deze vraag stellen aan iemand die kennis heeft van 'alternatieve' geneeswijzen; een klassiek geschoold arts die enkel klassieke Westerse geneeskunde heeft gestudeerd kan uiteraard ook alleen vanuit die visie advies geven.  Je vraagt toch ook niet aan de beenhouwer hoe je brood moet bakken, ook al werken ze beiden in de voedingssector.

Wanneer ons lichaam ziek wordt wil dit zeggen dat de balans zoek is.  Ons natuurlijk afweermechanisme faalt en dit kan verschillende oorzaken hebben, zowel fysieke als mentaal-emotionele.  Als we dus een behandeling willen starten die ons 'geneest' , komt het er op aan om de balans in ons systeem te herstellen.  We moeten dus de totaliteit in beschouwing nemen, niet enkele, schijnbaar op zichzelf staande, symptomen.

In de praktijk blijken slechts 2 geneeswijzen deze wetenschap te benutten: de klassieke homeopathie en de traditionele Chinese geneeskunde.  Zij bekijken ziekte in de totale context van de mens en zoeken naar verbanden en oorzaken.   Het is waarschijnlijk ook daarom dat deze geneeswijzen zulke mooie resultaten boeken bij chronische ziekten, terwijl dit voor de klassieke geneeskunde een steeds groter probleem blijkt te worden.

Van waar komen de problemen binnen de klassieke geneeskunde?  De gezondheidssector is in steeds toenemende mate een gevangene van de farmaceutische industrie.  De 'geneesheer' en de farmaceutische industrie maken beiden wel deel uit van ons gezondheidsbeleid doch ze dienen verschillende heren.  De geneesheer probeert te genezen (daar gaan we toch nog altijd van uit) terwijl de farmaceutische industrie probeert steeds meer winst te maken.  Erger nog: mocht de geneesheer er in slagen zijn patiënt weer gezond te maken dan heeft de industrie een ernstig probleem; een bedrijf zonder klanten gaat failliet... Vandaar ook de begrijpelijke tegenstand tegen de natuurgeneeskunde.
Natuurlijke geneesmiddelen zijn er met de vleet, elke dag worden er nog nieuwe geneeskrachtige planten ontdekt.  Door het feit echter dat men geen patent kan nemen op een plant of een natuurproduct is de industrie niet geïnteresseerd in deze vorm van geneesmiddelen.

Ik ben er van overtuigd dat het hoog tijd wordt dat we als patiënt mondiger en kritischer worden.  Je gaat naar een arts omdat je weer gezond wil worden dus herstel van de balans moet de eerste prioriteit zijn.  Als de behandeling zich beperkt tot het onderdrukken van symptomen dan is dat een foute oplossing.  Het is deze constante onderdrukking die verantwoordelijk is voor de explosie aan chronische en auto-immuunziekten en niet te vergeten: kanker.  In de natuurgeneeskunde is het een bekend gezegde: 'Kanker is de laatste verwittiging'.   Als je op dat ogenblik niet beslist om het totaal anders te gaan aanpakken, zijn alle kansen verkeken...

Moeten we de klassieke geneeskunde dan volledig verbannen?  Absoluut niet!  Moderne technologieën en krachtige medicijnen zijn in sommige gevallen levensreddend en we moeten ons gelukkig prijzen dat we daarover kunnen beschikken.  Het zal echter een noodzaak worden dat de 'alternatieve' geneeswijzen worden geïntegreerd in ons gezondheidssysteem zodat beide vormen van geneeskunde complementair worden gebruikt en zodat de patiënt de vrije keuze krijgt om mee te denken en te beslissen over de weg die voor hem opnieuw naar gezondheid kan leiden.


Nog een lange weg te gaan vrees ik...